NGC 300
Tegund: | Þyrilvetrarbraut |
Stjörnulengd: |
00klst 54mín 53,5s |
Stjörnubreidd: |
-37° 41′ 04" |
Fjarlægð: |
6 milljón ljósár |
Sýndarbirtustig: |
+9 |
Stjörnumerki: | Myndhöggvarinn |
Önnur skráarnöfn: |
Caldwell 70 |
Skoski stjörnufræðingurinn James Dunlop leit vetrarbrautina augum fyrstur manna þann 5. ágúst árið 1826 er hann var við rannsóknir í Ástralíu.
NGC 300 er ein nálægasta og mest áberandi þyrilvetrarbrautin á suðurhveli himins, nógu björt til að sjást í gegnum handsjónauka, en hún sést því miður ekki frá Íslandi.
NGC 300 og NGC 55 eru líklega par sem bundnar eru saman af þyngdarkraftinum. Í NGC 300 er fjöldi rafaðra vetnisskýja, svæða þar sem nýjar stjörnur eru að myndast. Hún er um 75 þúsund ljósár í þvermál, örlítið minni en vetrarbrautin okkar, með fremur óljósan kjarna og tiltölulega dreifða þyrilarma svo hún minnir mjög á Þríhyrningsvetrarbrautina (M33).
Árið 2010 tilkynntu stjörnufræðingar að þeir hefðu með hjálp Very Large Telescope (VLT) ESO fundið svarthol í NGC 300. Það er því eitt fjarlægasta svarthol með sambærilegan massa og stjörnur sem fundist hefur. Svartholið er fimmtán sinnum massameira en sólin okkar og í slagtogi við stjörnu sem sjálf verður svarthol innan tíðar (sjá eso1004).